ارزیابی ویژگی‌های مورفوتکتونیک رودخانه زاینده‌رود در شمال شرقی استان چهارمحال و بختیاری

رودخانه زاینده‌رود، بزرگ‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از دامنه‌های رشته‌کوه زردکوه بختیاری شروع و پس از عبور از اصفهان به باتلاق گاوخونی می‌ریزد. حوزه‌‌ی آبخیز این رودخانه در استان چهارمحال و بختیاری و بخشی از آن در استان اصفهان قرار دارد و در زون زمین‌ساختی سنندج- سیرجان واقع است. از نظر زمین‌ساختی این منطقه توسط دو گسل معکوس دالان و بن با روند شمال‌غربی- جنوب‌شرقی احاطه شده است. ارزیابی کمی اشکال و عوارض سطح زمین و محاسبه‌ی شاخص‌های ریخت‌سنجی رودخانه‌ها از مهمترین روش‌های ارزیابی مورفوتکتونیک محسوب می‌شود. در این پژوهش با استفاده از شاخص‌های مورفوتکتونیکی از قبیل منحنی فرازنما بی‌بعد حوزه، انتگرال منحنی فرازنما، شاخص تقارن توپوگرافی عرضی، پیچ و خم آبراهه‌ها، شاخص v و ... به ارزیابی ویژگی‌های تکتونیکی منطقه پرداخته می‌شود. بررسی و ارزیابی ناشی از تلفیق کلیه شاخص‌ها، نشان داد که رودخانه زاینده‌رود از نظر تکتونیکی، بطور کلی حالت نیمه‌فعال دارد.